Dagje Jerez de la Frontera.
Tijdens onze eerste roadtrip naar de provincie Granada, onze tweede roadtrip naar de Costa Blanca en twee dagen rondrijden in de omgeving van Murcia, hebben we veel indrukken opgedaan. Echter hebben we natuurlijk nog lang niet alles bezocht en bekeken. Er was ook niet altijd genoeg tijd om alles goed in ons op te nemen. Iets met te weinig uren in een dag en te veel om te zien.
Wel wonen we inmiddels lang genoeg in dit land om toch redelijk snel een eerste indruk van iets te krijgen. Nu we de plekken in het oosten van Spanje die we nog eens graag wilden ervaren weer opnieuw hebben gezien, besloten we eind juli om onze pijlen op het westen van Andalusië te richten, namelijk de provincie Cádiz.
We planden een dagje naar Jerez de la frontera;
de stad van de bodega’s en de sherry.
We hadden delen van de provincie Cádiz wel eens gezien, maar de stad Jerez de la Frontera hadden we nog niet eerder bezocht. We begonnen met een verfrissend drankje aan een mooi plein met een leuke draaimolen.
We waren heel benieuwd naar deze stad die bekend staat om de sherry en haar vele bodega’s. Je komt hier dan ook met name de sherry van het merk Tío Pepe, de sherry van oom Pepe tegen. José Angel de la Pena, die in de familie Pepe werd genoemd, was de oom van Manuel María González Ángel, die de oprichter van González Byass was. González Byass is een van de bekendste sherrybodega’s van Spanje. Tio Pepe is een merk Sherry, welke bekend is om zijn fino-stijl van droge sherry, die wordt gemaakt van de palomino-druif. In sommige delen van de stad komt de sherry walm je met vlagen tegemoet. Je wordt nog net niet dronken van de lucht die je daar inademt ;-).
Jerez is een prachtige, niet al te drukke, mooie authentieke stad. De sfeer is weer heel anders dan in steden zoals bijvoorbeeld Málaga, Sevilla en Cordoba. In deze periode (eind juli) hebben wij het als vrij rustig ervaren. Wellicht was dat te danken aan de hoge temperaturen en slaat men in die hitte een bezoek aan een bodega liever over. Een bezoek aan een bodega was om die reden ook niet aan ons besteed. We genoten vooral van rustige wandelingetjes door mooie straatjes met de hoognodige drinkpauzes op een terras om ons vochtgehalte op peil te houden. En nee, dus geen wijn of sherry ;-).
Ook hier kregen we wederom een stijve nek van het naar boven kijken naar al die prachtige gebouwen. Oude gevels, traditioneel in wit, fel gekleurd, met tegels, statig of juist met veel sierlijke ornamenten. Alles komt hier voorbij.
Onderweg kwamen we langs de Iglesia de Santiago, verschuild achter de bomen van een gezellig terrasje.
In de zinderende hitte besloten we om toch een kijkje te nemen in het Alcázar de Jerez. Alcázar is een Spaans woord voor kasteel, afgeleid van het Arabische القصر, al-qasr, dat “vesting”, “slot” of “paleis” betekent. Wat een prachtig gebouw is dit. Ook binnen namen we een kijkje waar je je ogen de kost kunt geven aan oude feria affiches van Jerez. Het was wel te merken dat het eigenlijk te warm was voor een bezoek aan het Alcázar, want we waren zowat de enige bezoekers. Een voordeel; we hadden het hele Alcázar voor onszelf ;-).
Vanuit het Alcázar heb je een mooi uitzicht op de mooie oude gekleurde gevels en de Catedral de Jerez de la Frontera. De kathedraal was dan ook meteen onze volgende bezienswaardigheid die we gingen bewonderen.
Na het bezoek aan de kathedraal hadden we inmiddels wel trek gekregen en gingen we op zoek naar een leuke plek om iets te eten. We genoten van een heerlijke late lunch bij restaurant La Cruz Blanca onder het genot van een koel briesje van de airco ;-).
We waren erg gecharmeerd van deze mooie stad. Zeker nog wel eens bezoekje waard, maar dan bij minder warme temperaturen wellicht ;-).
Wil je onze eerste roadtrip naar de provincie Granada teruglezen? Klik dan hier. Of heb je het eerste deel van onze roadtrip naar de Costa Blanca gemist? Lees deze dan hier.
Ben je benieuwd naar het vervolg en onze huizenjacht? Volg ons ook op de socials.
Hasta Pronto!