Drie dagen op mini break in Cádiz.

Sinds onze emigratie in 2019 hebben we pas twee keer kerst gevierd in Spanje. Het eerste jaar in 2019 was een soort van test voor ons zelf. Hoe voelt het om kerst te vieren in een ander land en met familie op afstand? Kerst met blauwe luchten, zon en palmbomen voelde toch wel echt anders. Even wennen dat de dagen niet zo donker zijn zoals we normaliter van Nederland gewend waren.

In 2020 vierden we kerst vanwege Corona en de reisrestricties ook in Spanje. De jaren erna vierden we kerst in Nederland vanwege de ziekte en in 2023 het overlijden van Yvonne’s moeder. Die jaren wilden we de feestdagen gewoonweg met familie doorbrengen. Herinneringen maken nu het nog kon.

Over kerst 2024 hebben we getwijfeld. Wat doen we dit jaar? We keken wat op tegen de feestdagen. Deze dagen zijn sowieso wat meer beladen vanwege het gemis van een aantal dierbaren. Kerst wordt nooit meer hetzelfde. En hoewel we die dagen natuurlijk eigenlijk ook met familie wilden doorbrengen, konden we de kerststress en de bekende donkere dagen voor kerst in Nederland ook wel missen als kiespijn, eigenlijk. Daarnaast loopt onze huizenjacht momenteel ook nog op volle toeren door en bereiden we ons achter de schermen ook voor op een verhuizing die in het eerste kwartaal van het nieuwe jaar ergens zal gaan plaatsvinden. Dus besloten we de extra stress te mijden. Maar blijven we die kerstdagen dan gewoon thuis? Nope, ook geen zin in dus.

We boekten een hotel aan zee

Maandag 23 december

We vertrokken voor drie nachten naar Cádiz. Cádiz wordt ook wel ‘klein Havana’ genoemd vanwege haar kleurrijke gevels, de sfeer die er hangt en de beroemde boulevard heeft veel gelijkenis met die van de Cubaanse hoofdstad. We hebben de stad al meerdere keren bezocht, maar nog nooit in de winter. We zijn nieuwsgierig naar Cádiz tijdens kerst.

Na aankomst genoten we eerst van een lunch aan zee bij Beachclub Potito, gelegen aan Playa de la Victoria, aan de overkant van het hotel. We genoten van een heerlijke salade op het terras op het strand met zicht op de Atlantische Oceaan en het zonnetje hoog aan de hemel. Lekker mensen en rennende hondjes kijken. Heerlijk even ontprikkelen hier.

Na de lunch checkten we in bij het hotel. We kozen voor een beetje luxe en comfort deze kerstdagen en verbleven in een studio in Hotel Cádiz Bahía. Voor ons was dit in deze periode van het jaar (laagseizoen) de perfecte accommodatie. In het hoogseizoen zou dit niet een accommodatie zijn die we zouden boeken, want te massaal.

Na het inchecken in het hotel, besloten we over de boulevard naar het oude stadscentrum van Cádiz te wandelen. Een mooie wandeling van ongeveer 45 minuten en halverwege genoten we nog van een drankje op een terras, want wat een heerlijk weer! In december gewoon in een t-shirtje op het terras. Wie wil dat nu niet!

We waren benieuwd naar de sfeer in de avond van deze authentieke Spaanse stad en ook of we hier wat kerstsfeer zouden proeven. We werden niet teleurgesteld en verrast door de sfeer in Cádiz die ervoor zorgde dat we toch wat meer in de kerststemming kwamen. Zeker toen de avond viel. Prachtig al die lichtjes en muziek. Alle mensen waren gezellig op straat of zaten op terrasjes.

We bewonderden nog een prachtig mooi kerkje Convento de Nuestra Senora del Rosario y Santo Domingo. Helemaal mooi in kerstsferen aangekleed met een prachtige levensgrote kerststal. Indrukwekkend!

Na de wandeling over de boulevard terug richting het hotel hadden we wel zin in een lekker hapje en streken hiervoor neer bij La Mafia Cádiz voor een overheerlijke Italiaanse pizza. En natuurlijk konden we een ijsje van de Italiaanse buurvrouw ijssalon Gioelia niet weerstaan. Het was een mooie eerste dag.

Dinsdag 24 december

Dag 2 vertrokken we na het ontbijt richting het westen van Cádiz. Naar de provincie Huelva om precies te zijn. Huelva is de meest westelijke provincie van de regio Andalusië en is nog niet zo bekend en wordt om die reden minder bezocht. Je zult hier nog meer het authentieke Spanje ervaren. Geen hoogbouw en massatoerisme. Jaren geleden zijn we hier tijdens een vakantie al een keer geweest en we wilden nog een keer het geheugen opfrissen. We hadden hier in de buurt 2 potentiële huizen gezien en daar stonden eigenlijk ook bezichtigingen voor gepland. Last-minute hebben we deze afgeblazen. Iets met; er klopte voor de zoveelste keer weer eens iets niet. Only in Spain. Alles went, zullen we maar zeggen ;-). Hierover later meer.

Toch reden we dik 2,5 uur richting het westen van Andalusië tot aan de Portugese grens.

We kwamen op een prachtig, mooi, breed en bijna verlaten strand van Isla Canela. Vanaf het strand zagen we een paar kilometer verderop Portugal liggen. In de zomer zal het hier niet zo rustig zijn, maar nu was het er bijna verlaten en dat maakte deze plek echt magisch. We genoten van de meest pure strandwandeling ooit. De stranden hier zijn wel echt anders dan aan de Costa del Sol. De rust, de wind door onze haren, het zonnetje, de vogels, de zee en het strand. Alles. De puurheid van deze plek zul je hier alleen in deze periode van het jaar op deze manier ervaren.

een blik op portugal

Vanuit Isla Canela zagen we verderop Portugal liggen.

Gelukkig was hier en daar toch een chiringuito (Spaanse strandtent) open en genoten we van een uitgebreide, late kerstlunch op het strand; paella. What else ;-). In Spanje worden kerstavond en 1e kerstdag ‘uitbundig’ gevierd met familie en veel eten en drinken. Tweede kerstdag kennen ze in Spanje niet en op die dag pakken ze het gewone ritme weer op. Heel fijn!

Paella als kerstlunch op het strand

Vanuit Isla Canela reden we kort nog even door Ayamonte langs een schattig baaitje met vissersbootjes op de Río Guadiana richting onze laatste tussenstop voor die dag.

een bezoek aan het bijzondere El Rocío.

We brachten een bezoek aan El Rocío. Een dorp dat hoog op ons lijstje stond om te bezoeken. We hadden hier al veel over gehoord en wilden het nu graag met eigen ogen zien. Het beroemde, witte dorp, gelegen naast Nationaal park Doñana, is met minder dan 2000 inwoners vrij klein. Het dorp staat bekend om de straten die niet geasfalteerd zijn en om De Romería del Rocio, de belangrijkste en grootste bedevaart van Spanje. Ieder jaar komen er met Pinksteren honderdduizenden mensen en pelgrims te paard of per huifkar van heinde en ver naar de Ermita de la Virgen del Rocío (de kerk van de maagd van El Rocío) om deze bedevaart te ervaren. Het hoogtepunt is als met veel rituelen en muziek de Virgen (de troon met de maagd) naar buiten wordt gedragen en de maagd wordt geëerd. Ieder jaar weer een hele happening. Voor de rest van het jaar zijn de zanderige straten van dit witte dorp vrijwel uitgestorven.

Dus we wisten natuurlijk niet wat we in deze tijd van het jaar konden verwachten. En aangezien het ook al langzaam donker werd, waren onze verwachtingen laag. We parkeerden de auto vooraan in het dorp en we stonden gelijk met de voeten in het zand. We waanden ons een beetje in een oude western film en vroegen ons af waarom we geen mensen zagen. Alle huizen en luiken waren dicht en op een enkele kerst straatverlichting na was er weinig kerstsfeer in het dorp te bekennen.

Toen we in de buurt kwamen van de Ermita de la Virgen (de kerk van El Rocío) veranderde de sfeer. Hier waren ineens alle bewoners van het dorp te vinden. Wat een bijzondere sfeer en gezelligheid. Mensen met kinderen stonden in de rij voor een foto met de kerstman en zijn elfjes, er was een kraampje waar kastanjes gebrand werden, een groot haardvuur, mensen zaten op de trap van de kerk gezellig met elkaar te praten en hier en daar kwamen mensen op paard en/of wagen voorbij.

In een hele bijzondere kapel van El Rocío, die van binnen grotendeels zwart geblakerd was van de rook van al die kaarsen, staken we een kaarsje aan voor onze dierbaren. Dat is inmiddels een ritueel van ons geworden.

We belandden nog even in de heilige mis in de Ermita de la Virgen del Rocío.

Bij buitenkomst zagen we een prachtige zonsondergang over het meer Charco de la Boca wat grenst aan het natuurpark Doñana waaraan het dorpje gelegen is. Het was een mooie afsluiter van deze bijzondere dag. Een dag met een gouden randje.

woensdag 25 december

Na ons ‘kerst’ontbijt in het hotel gingen we weer lekker op pad. Het kerstgevoel was ver te zoeken met zo’n strakblauwe hemel en de zon lekker op je bol. Voor ons een dikke prima!

We zouden die dag richting het zuiden van Cádiz rijden. Barbate was onze eerste stop. Barbate ligt zo’n 55 minuten rijden van Cadíz. Het kustplaatsje is prachtig gelegen, met aan de ene kant de kust met stranden en hoge rotswanden en aan de andere kant het natuurpark la Breña. In de zomer wordt het, naast de lokale bevolking, vooral bezocht door Spaanse toeristen. Barbate is dan ook een typisch en eenvoudig Spaans kuststadje en niet heel erg bekend. Voor hippe strandtentjes moet je hier niet zijn ;-).

Na een drankje op het terras reden we door naar onze volgende en laatste stop van die dag. Ook eentje die op ons lijstje stond. We brachten namelijk een bezoek aan Vejer de la Frontera. Het dorp staat bekend om haar witte huisjes en valt ook onder de bekende pueblos blanco’s die je overal in Andalusië ziet. Na Ronda, is Vejer de la Frontera door Tripadvisor verkozen tot tweede mooiste dorp van Spanje. En terecht!!!

vejer de la frontera is een van de mooiste pueblos blanco’s van Spanje.

Je proeft hier een vleugje Ibiza.

Je waant je een beetje in Ibiza als je door de idyllische straatjes van Vejer de la Frontera wandelt. In deze periode van het jaar was het vrij rustig wat heel aangenaam was, maar in de zomer zul je het hier heel anders ervaren en zal het veel bruisender zijn. Misschien wel iets té ;-).

Inmiddels hadden we wel weer zin in een drankje en een klein hapje en kwamen terecht bij restaurant El Jardin del Califa wat gelegen is aan het Plaza de España van Vejer.

Buiten was een klein terras en we namen plaats voor een heerlijke traditionele Marokkaanse muntthee en een wrap met falafel. Overheerlijk en om je vingers bij af te likken! Echt een aanrader als je Vejer bezoekt.

Wat zich achter de muren van deze gevel afspeelde, ontdekten we pas toen we een ‘bezoekje’ aan het toilet gingen brengen. Nog nooit maakten we zo’n verrassende en vooral bijzondere wandeling naar het toilet, die maar liefst 1,5 minuut duurde. Door allemaal gangetjes, trapjes naar beneden, van binnen naar buiten en weer terug naar binnen. Halverwege dachten we nog dat het niet kon kloppen en we een afslag gemist hadden. Er ontpopte zich zowat een half dorp achter deze gevel en voordeur van dit restaurant. De ene ruimte was nog mooier dan de andere. Mocht je een bezoek aan Vejer willen brengen sla dan Restaurant Califa zéker niet over.

Wil je dineren in dit geweldige restaurant? Reserveer dan tijdig je tafel, want dit schijnt dus ver vooruit al vol te zitten. Of kies ter plekke voor een ‘snelle hap’ buiten op het terras van de Califa Express, net als wij. Maar deze plek moet je ervaren, want de beleving is niet in beelden te vangen en ook niet in woorden uit te drukken.

restaurant el jardin del califa is een experience.

Daarna hebben we nog even heerlijk door al die prachtige authentieke straatjes van Vejer geslenterd.

Vejer de la Frontera doet haar naam eer aan. Het is echt een van de mooiste pueblos blanco’s die we gezien hebben. Dus nogmaals, een aanrader om te bezoeken als je in de buurt bent.

donderdag 26 december

Na het laatste ontbijt en de check-out in het hotel, was het tijd om weer naar huis te gaan. Maar natuurlijk niet zonder een laatste stop, dit keer in het dorpje Medina Sidonia. Vanaf Cadíz rijd je in zo’n 40 minuten naar Medina Sidonia. Het is een mooi authentiek en vrij rustig wit stadje. Het ligt hoog op een heuvel en vanuit hier zie je de zee en Cadíz liggen. Echt prachtig dat weidse uitzicht.

Onderweg stuitten we op een heel leuk, schattig pand waar appartementen voor de vakantieverhuur in gevestigd waren. Buiten was net een dame met de plantenbakken bezig. Het was geen Spaanse dame, dat was direct duidelijk en net toen we een foto wilden maken van het pand omdat het er zo leuk uit zag en versierd was voor kerst, sprak zij ons in het engels aan en raakten we aan de praat. De dame ging al snel over op het Nederlands toen ze doorhad dat we Nederlanders waren. Nederlanders zijn ook altijd aan hun uiterlijk te herkennen ;-).
We raakten verder aan de praat en hadden natuurlijk een heel leuk gesprek over hun avonturen met de verhuur van de appartementen en over ons B&B avontuur en komende verhuizing. En zo stonden we ineens achter die leuk versierde voordeur van Victoria Seis bij hun binnen en mochten we even binnengluren. Het leukste wat er is, toch? Wat een toffe plek hebben Annemarie en Fokko hier gerealiseerd in dit mooie authentieke Spaanse dorp.

Dus mocht je een bezoek brengen aan Medina Sidonia of de omgeving hier willen ontdekken? Neem dan hier een kijkje op de site van vakantieappartementen van Victoria Seis van Annemarie en Fokko.

Na deze spontane en gezellige ontmoeting maakten we een wandeling door de stad. Langs de Arabische toegangspoort Arco de la Pastora, de Iglesia de Santa María la Coronada (kerk van Santa Maria), Plaza de España en naar de top van Medina waar een ruïne staat van een oud kasteel en van daaruit heb je echt een prachtig weids uitzicht op Cádiz en de zee in de verte.

Na de wandeling genoten we van een laatste hapje bij tapasbar El Show die gelegen is naast de arabische toegangspoort van Medina. Hier hadden we gerust alles van de kaart willen proberen ;-). Echt heerlijke tapas die met veel liefde en aandacht door de chef werden bereid.

Moe maar heel voldaan van deze korte mini break keerden we weer huiswaarts. Wat een goed idee was dit geweest om de kerstdagen zo op deze manier door te brengen. We hebben zoveel mooie, nieuwe plekken ontdekt. Onwijs genoten en mooie herinneringen gemaakt. We zijn weer opgeladen om weer verder te gaan met onze huizenjacht.

Wil je onze roadtrips teruglezen en kijken? Klik dan op onderstaande links.
– Roadtrip provincie Granada Dag 1 – Dag 2 – Dag 3
– Roadtrip Costa Blanca Dag 1 – Dag 2
– Dag 3 van de Costa Blanca naar Murcia – Dag 4 Roadtrip Provincie Murcia
– Roadtrip Provincie Cádiz – Jerez de la Frontera

Wil je op de hoogte blijven van alle ontwikkelingen van onze huizenjacht? Volg ons dan via deze site of onze socials Instagram en/of Facebook.

Hasta pronto!