Wat kan er toch veel in een jaar gebeuren.
Door de drukte van het alledaagse leven, want ook in Spanje raast de tijd als je niet oppast aan je neus voorbij, schiet het er behoorlijk bij in om nieuws via dit kanaal en deze weg te delen. Daarom delen we voor nu de twee belangrijkste gebeurtenissen van het afgelopen jaar.
Zo besloten we eind 2023 dat 2024 het laatste jaar is dat we Casa La Calera zullen runnen. 2024 zal ons 5e en daarmee laatste jaar zijn dat we op deze prachtige en unieke plek mogen verblijven en gasten die hier van hun vakantie komen genieten zullen verwelkomen.
Voor ons is na 5 jaar de tijd gekomen om weer nieuwe avonturen aan te gaan in ons geliefde Spanje. Hier zijn we vooral achter de schermen mee bezig en dat heeft tijd nodig. Dat betekent dat wij het stokje willen doorgeven en dat er kansen liggen voor een koppel met dezelfde dromen als wij. Vanaf begin 2025 kan het nieuwe koppel hier hun eigen Spaanse droom realiseren en een B&B gaan runnen. Spannende ontwikkelingen dus.
Maar daarnaast was er helaas ook een hele verdrietige gebeurtenis waarmee we het einde van 2023 afsloten. Sinds de start van ons grote avontuur en de Coronapandemie die vrij snel volgde, kwam ook het verschrikkelijke nieuws van de ziekte van mijn (Yvonne) moeder dat we moesten verwerken. De ziekte van mijn moeder heeft de afgelopen jaren behoorlijk meegespeeld in ons avontuur en het leverde vaak veel zorgen, stress, angst en onzekerheid op. Geëmigreerd zijn en op afstand met dit soort situaties omgaan is dan gewoon extra pittig.
De afgelopen jaren zijn we dan ook voor kerst naar Nederland afgereisd om deze tijd met mijn moeder en familie door te brengen. Zelf hebben we niet zoveel met die dagen, maar omdat het waarschijnlijk de laatste keer zou kunnen zijn, besloten we in 2021 en 2022 dat het belangrijk zou zijn om die tijd samen met familie door te brengen.
Het afgelopen jaar zijn we in mei samen nog in Nederland geweest om tijd samen met de familie door te brengen en in oktober was ik een week in Nederland om extra tijd met mijn moeder door te brengen, omdat het op dat moment niet zo goed met haar ging. Om na zo’n week dan toch weer afscheid te moeten nemen is heel zwaar, omdat we gewoonweg niet wisten wanneer we elkaar weer zouden zien, en of dat überhaupt wel ging gebeuren.
Mijn moeder bleef vechten en krabbelde steeds weer op, maar begin december veranderde de situatie toch ineens in sneltreinvaart en was de gezondheid van mijn moeder erg zorgelijk. Ik besloot direct een ticket te boeken en naar Nederland af te reizen en zou op basis van de situatie Patrick laten weten wanneer het voor hem ook nodig zou zijn om naar Nederland te komen. Zo zat ik op maandag in het vliegtuig en belde ik eigenlijk dezelfde avond Patrick om te zeggen dat hij ook zo snel mogelijk moest komen. Patrick arriveerde dinsdagavond laat.
Op woensdagochtend is mijn lieve moeder overleden. Na een ziekbed van bijna 4 jaar waarin ze heeft gestreden tot het bittere einde, hebben we haar uiteindelijk in liefde los moeten laten.
We koesteren alle mooie herinneringen aan haar en ook de bijzondere tijd die ze bij ons in de villa genoten heeft. Waardevolle momenten.
Als eerbetoon willen we graag ons laatste jaar in Casa La Calera opdragen aan haar 💫 Voor altijd in ons hart 🤍
We hopen dat 2024 ondanks het grote gemis, voor ons een mooi jaar wordt waarin we kunnen terugblikken op mooie momenten, maar ook nieuwe herinneringen kunnen maken.
Geniet van het leven. Salud! 🥂
