9. NA ZON KOMT ZONNESCHIJN

Onze eerste zomer in Spanje is ten einde. Jammer genoeg, want wat voelt die warmte fijn voor je lijf en je gemoedstoestand. Alles is zoveel mooier als de zon schijnt! We waren daar al heel snel aan gewend en het had voor ons nog wel wat langer mogen duren. We merken dat de herfst nu zijn intrede heeft gedaan. In de ochtend blijven de terrasdeuren wat langer dicht en is het in de middag binnenshuis een stuk killer dan buiten. We laten de slippers staan en we trekken de sokken, lange broeken en vestjes met tegenzin uit de kast. We hebben ons dunne lakentje inmiddels voor ons zomerdekbed vervangen. We eten in plaats van salades weer wat meer warme maaltijden en de koude douche hebben we ingeruild voor een warme straal waarmee we onze gezonde bruine teint langzaam van ons lijf af spoelen. Dat laatste betekent vooral meer gebruik van water. Warm water en dus meer elektriciteit om onze boiler weer te vullen en te verwarmen en dus hogere elektriciteitskosten. Het leven in Spanje is echt niet goedkoper! Elektriciteit is duur! Toen we na onze eerste maand in ons nieuwe thuisland, die overigens op sommige momenten echt een stuk kouder was dan in Nederland, de elektriciteitsrekening van onze huurbaas doorgestuurd kregen, vielen we nog net niet van onze stoel. Een stukje bewustwording van bepaalde zaken waar je je eigenlijk niet meer bewust van bent, of niet dagelijks meer bij stilstaat is soms gewoon ook even goed. Ons illegaal gebouwde huis in dit illegaal gebouwde complex heeft energielabel MM, muy mal, oftewel heel slecht. (Even tussendoor en voor de duidelijkheid, illegale bebouwing in Spanje is de normaalste zaak van de wereld. Althans zo lijkt het. We komen daar later vast nog wel eens op terug.) De huizen zijn niet geïsoleerd en spouwmuren kennen ze hier niet. Hoewel de ramen wel dubbel glas hebben zijn ze verder van niet al te degelijke kwaliteit. De tralies die voor onze ramen geïnstalleerd zijn, zijn dan ook niet echt een overbodige luxe. Het staat niet echt heel gezellig, maar ze bieden wel extra veiligheid. Of je nu in de zomer alles tegen elkaar open wilt zetten, of in de winter alles potdicht laat. Het hebben van weinig ramen is in de zomer een voordeel. De warmte kan op deze manier zoveel mogelijk buiten gehouden worden. Gelukkig heeft ons huis, net als zoveel huizen in Spanje, weinig ramen en komt hopelijk de kou in de winter daardoor ook minder snel naar binnen. Daarentegen zitten we ook snel in een donker holletje waarmee we ons vitamine D-gehalte niet echt goed op pijl kunnen houden. Tijdens gure dagen waait het, aan de voet van de berg La Maroma waaraan ons dorp gelegen is, binnenshuis bijna net zo hard als buiten. Ons huis is binnen dit complex dan ook weer net zo gesitueerd tussen een rij huizen voor en een rij huizen achter ons. In de zomer staat ons huis, op het dak na, niet de hele dag in de volle zon. In het najaar en de winter, waarbij we snakken naar wat meer warmte, warmt het huis door gebrek aan zonnestralen dan ook niet genoeg op. We maken dan ook maar al te gretig gebruik van de airco die ons tijdens de koude wintermaanden ook mag verwarmen. Dat het apparaat nog niet van de muur is gevallen verbaasd ons dan ook, want het ding heeft in het voorjaar al flink overuren gedraaid. Samen met het ventilator- en straalkacheltje die daarnaast ook op volle toeren hebben gedraaid. De energieleveranciers lopen binnen op ons. We hebben ook niet echt veel keus, want ondanks dat ons huis beschikt over maar liefst drie schoorstenen, is er jammer genoeg geen rookkanaal of opening voor een open haard te vinden.
Dan hebben we het nog niet eens over onze prachtig mooie authentieke Spaanse zalmroze met grijs en wit gevlekte marmeren open trap gehad. In de zomer, maar ook in de winter stijgt alle warmte via het open trapgat naar boven. In de zomer dreven we daardoor zowat ons bed uit. Over een paar weken vertoeven we waarschijnlijk het liefst samen halverwege die marmeren trap gezellig naast het wasrekje, want precies op die plek wordt de perfecte temperatuur bereikt waar we even kunnen opwarmen en waar ons wollen ondergoed het snelst droogt.

Zo hebben we altijd wel wat te klagen; we blijven tenslotte Nederlanders, nietwaar? Maar dit is zeker geen klaagzang, want ondertussen is het half oktober en genieten we na een dagje werken, bij het zwembad, nog volop van de heerlijke namiddagzon die schittert in het water. Omringd door overweldigende bergen die op ieder uur van de dag een verrassend uitzicht opleveren en waar in de verte op een bergrug boompjes naast elkaar groeien die lijken op een rijtje wilde dieren die elkaar volgen. We staan er misschien niet vaak genoeg bij stil en moeten elkaar af en toe in de arm knijpen en dan beseffen we hoe bijzonder dit avontuur en hoe mooi dit prachtige land is.
Wat een rijkdom is dat!